 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
З эпасу маленства
|
|
Штрых да біяграфіі
|
Зноў стужку памяці кручу –
Гляджу сваё маленства.
Як страшна хлеба я хачу!
Калі яго наемся?
Ці на двары стаіць паўдзён,
Ці раніца, ці вечар –
Чаму я так яму жадзён?
Чаму галодны вечна?
Вось адвячоркам на грудку,
Дзе жніўны дух гарачы,
Сястра мне сунула ў руку
Малюсенькі акрайчык.
Хоць пахнуў паранкай праснак
I быў зямліста-шэры –
Я і дагэтуль помню смак
Сіроцкай той вячэры...
Вось у дзічы, пад купай лоз,
Ляжу цішком, як мёртвы.
А цётка – о, шчасьлівы лёс! –
Дае мне хрушчык з морквы.
I я па трошачку зусім
Адкусваю з-пад пальца –
Каб як мага даўжэй мне зь ім,
Даўжэй зь ім не расстацца...
Куды ні ткнуся ў памяць тых
Далёкіх дзён мінулых –
Усё адзін і той жа штрых,
Адзін і той малюнак.
Зь ім да сівых дажыў гадоў.
А ў старасьці пачэснай –
Здаецца... скора буду зноў
Жадзён скарынцы чэрствай.
23.ХІІ.1993.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
